Verandering, vaart, vertrouwen

🌱 en een economy of care 🌱

De wereld verandert snel nu, er zit vaart in.

Ik hoorde iemand bij wijze van metafoor vertellen dat dat wat normaal gesproken in een jaar gebeurt, nu in een ochtend lijkt te gebeuren.

Zo voelt het wel. Bizar.

En middenin die vaart, stond ik gister aan de Maas.

Ik ga graag naar de Maas.

Zeker als ik het even niet meer weet.

Ze lijkt me te horen.

En aan mijn lijf merk ik dat ik haar ook ‘hoor’, mijn hoofd kan er alleen niks zinnigs van maken.

Aan de Maas voelde ik een diepe rust in mij komen.

Een diepe rust en oké zijn met het even niet weten.

Niet weten wat te doen, niet weten welke kant we op gaan.

De kracht zit op dit moment in mijn niet weten.

Het maakt me open en flexibel.

Omdat ik vanuit daar ‘spontaan’ op de juiste golf kan meevaren.

Het niet weten lijkt voor ons allemaal te gaan gelden.

Een sterke oefening in vertrouwen.

Vertrouwen op jezelf en vertrouwen op het leven.

Dat het wel de goede kant op gaat.

Credit Suisse bijna kopje onder. Ze zullen wel gered worden. Net zoals andere financiele instellingen het erg hard gaan krijgen nu.

Ik voel aan alles dat dat oke is.

Dat we onderweg zijn naar een economy of care.

Alleen geen flauw idee hoe ik daaraan bijdraag.

Behalve misschien in het heel klein de Food Sharing die ik vorige week voor mijn wijk georganiseerd heb. En de circulaire activiteiten die we met een klein groepje opzetten.

Ik denk dat ik daarom zo gecharmeerd ben van het One Small Town idee van Michael Tellinger, omdat dat een raamwerk lijkt waarbinnen een economy of care mogelijk is.

Hmm..

Veel is er gaande.

En ik ga eigenlijk wel oké.

Het is alleen zo voelbaar nu.

Ik ontving pas het fantastische boek Het Verborgen Leven Van Bomen van de Duitse boswachter Peter Wohlleben. Het beschrijft op bijna sprookjesachtige wijze zijn inzichten over het leven van bomen, inclusief de laatste wetenschappelijke ontdekkingen.

Alles wat ik lees resoneert.

Bomen zorgen voor elkaar en leven in een natuurlijke economy of care.

Geweldig.

Als de bomen blij zijn, dan zullen wij ook blij zijn.

Dat moeten we nog leren.

Een warme groet,

Nicole