Wat ik geleerd heb van 3 maanden zonder smartphone
- Nokia deel 2 -
In september (2022) heb ik mijn iphone weg gedaan en ben ik overgestapt naar een dumbphone. Nu bijna 3 maanden verder ben ik gewend aan een nieuwe manier van dingen doen.
Ben je benieuwd naar mijn ervaringen? Ik heb ze hieronder voor je op een rijtje gezet:
Ik vond het vreselijk Eerlijk gezegd vond ik de eerste week toen mijn iphone weg was écht vreselijk. Geen lieve appjes meer, geen smileys meer, niet meer even een thumbs-up. Geen fotootjes meer in de famlie-app of updates over uitjes in vrienden-apps. Geen mogelijkheid meer om tussendoor even de laatste updates op social media te checken. Ik voelde me alleen. Ik vond het stom. Ik heb meerdere keren naar de Nokia in mijn hand gekeken... die helemaal stil was en niks deed. Waarom heb ik dit nou weer gedaan?! Zeker de eerste week was niet leuk. En het heeft echt meerdere weken geduurd voordat ik er überhaupt een beetje aan kon wennen.
Ik verveel me vaker Normaal gesproken ging ik als ik even pauzeerde, ook op mijn telefoon. Berichten checken, social media's checken. Maar dat is er niet meer. Nu zit ik even op de bank en heb ik niks te doen. In eerste instantie vond ik dat zó saai. En zelfs irritant. Op dit stuk kon ik heel goed mijn 'verslaving' aan social media merken. Ookal dacht ik dat ik die niet had en er heel bewust mee bezig was toen ik nog mijn smartphone had.
Ik heb meer tijd Alle tijd die ik voorheen op mijn telefoon zat, is nu extra tijd die 'over' is. Tijd die niet gevuld is. En dat zijn steeds maar minuten hier en daar. Maar in de ervaring, voelt het als veel extra tijd hebben. Er is minder informatie stroom en ook minder ruis. Dat geeft een gevoel van ruimte.
Mijn levensritme voelt rustiger Doordat ik mezelf niet meer zo vaak bloot stel aan de continue informatie-stroom van de smartphone, voelen mijn dagen rustiger. En zo door de week heen ervaar ik wat meer evenwicht. Minder snelheid dus en minder haast.
Ik leef met meer aandacht De korte en langere pauze momenten op mijn dag hebben inmiddels een betere kwaliteit. Ik rust daardoor door de dag heen beter uit. Dat maakt dat ik over de dag heen meer energie heb. En ik merk ook dat mijn concentratie beter wordt. Ik ben er gewoon meer met heel mijn aandacht bij, zowel in mijn pauzes als in acties of in mijn contact momenten.
Minder berichten én minder belletjes Dat is een grappig verband he. Ik krijg natuurlijk veel minder berichten. Maar ik word ook minder gebeld. Ik vermoed doordat ik minder makkelijk bereikbaar ben, geen whatsapp, geen signal of telegram meer. Bellen mensen me ook minder makkelijk. Die had ik niet verwacht, maar begrijp ik wel. Ik zit letterlijk minder op het netvlies van de mensen om me heen.
Voor communicatie moet ik meer moeite doen Als ik iemand wil bereiken, moet ik er meer moeite voor doen. Veel mensen kijken niet regelmatig in de Berichten-app voor een sms. En sommige mensen blijken ook niet heel vaak in hun mail inbox te kijken. Wil ik iemand bereiken, dan moet ik meestal een paar keer bellen.
Voor communicatie moet de ander meer moeite doen Ook de ander moet meer moeite doen om mij te bereiken. Even een kort appje 'Hey hoe issie met jou?' is er niet meer bij. Berichten of belletjes die ik krijg zijn daardoor over het algemeen heel gericht. Ze zijn praktisch of met een specifiek doel. En bijkletsen kan ook het doel zijn, maar dan wordt daar ook echt tijd voor gemaakt. Ook dat gaat met meer aandacht.
Ik leer andere vormen van twee-factor-authenticatie Een aantal programma's die ik gebruik bij opdrachtgevers, vragen om een twee-factor-authenticatie bij het inloggen. Nu ik geen qr-code app meer heb om de code te scannen, moet ik daar andere manieren voor vinden. Het mooie is, dat alternatieve er altijd blijken te zijn. Zo heb ik gemerkt dat ik met mijn wachtwoorden-manager (1Password) veel van dit soort dingen prima kan regelen.
Ik leer de wegen in de buurt nog beter kennen Nu ik geen navigatie-app meer heb, kijk ik vooraf veel beter hoe ik ergens naar toe moet rijden. En ook tijdens het rijden let ik veel beter op. Ik merk dat ik daardoor de verschillende wegen tussen de dorpen in de omgeving veel beter op mijn netvlies heb. En veel makkelijker kan inschatten hoe ik van de ene plek makkelijk naar de andere kan, ook als ik de snelweg wil vermijden. Gelukkig heb ik voor reisjes wat verder weg naar een onbekend adres, nog een oude tomtom.
Ik betaal bewuster Ik heb natuurlijk ook mijn betaal-app laten gaan hiermee. Dus nu doe ik mijn betalingen anders. Even snel met mijn telefoon betalen is er niet meer bij. Ik moet dus altijd een pinpas of cash bij me hebben. Ook kan ik geen tikkies of betaalverzoeken sturen via Whatsapp. Ik kan die overigens wel ontvangen via mail, heel handig. Alle betalingen en bankzaken gaan nu online op mijn laptop, internetbankieren. Ik moet er meer moeite voor doen. Vanaf het inloggen gaat het al anders, op de oude manier nu, in mijn geval met een raboreader en mijn pinkaart. Ook dit vond ik in eerste instantie irritant, het maakt het allemaal een stuk minder snel en gemakkelijk. Maar nu ik eraan gewend ben, moet ik eerlijk zeggen dat ik al mijn betalingen en bankzaken met meer bewustzijn doe. Ik heb een nog beter overzicht over alle kanten van mijn financiën. En ik maak minder snel impuls aankopen. Het voelt alsof ik nog beter 'aan het stuur ben' op dit gebied.
Ook muziek is anders Nu ik mijn muziek niet langer kan streamen op mijn telefoon (wat ik vooral deed in mijn auto), luister ik weer naar de radio. En ben ik veel meer aan het spelen en verkennen met de verschillende radio stations. Wat maakt dat ik andere muziekstijlen tegenkom, wat ook wel weer leuk is. Daarnaast ben ik van de generatie die veel muziek nog lokaal heeft. Dus ik ben weer gedoken in mijn oude muziekarchieven en heb heerlijke avondjes muziek geluisterd en nieuwe lokale speellijsten gemaakt. Die lokale lijsten synchroniseer ik met een oude ipod die ik vond (ken je die leuke kleine vierkante nog, die werkt gewoon nog en daar kan best veel op). Als ik muziek wil in mijn auto gebruik ik nu mijn oude ipodje en een aux kabel. En ook als ik muziek tijdens mijn ochtendyoga wil, gebruik ik mijn oudee tiny ipodje.
Meer face to face en meer gezelligheid En last but not least, nu ik minder makkelijk wat heen-en-weer kan berichten en communicatie wat lastiger wordt... merk ik dat ik actiever en slimmer wordt in dingen bespreken als we elkaar zien en in afspreken. Daardoor heb ik inmiddels nog vaker even een korte bijklets op straat of aan de deur. Heb ik vaker een bijklets-wandeling, meer terrasjes en meer etentjes. Absoluut geen sociale armoede dus. Eerder meer sociale rijkdom.
Al met al vind ik het experiment 'van smartphone naar dumbphone' zeer geslaagd. Het was in eerste instantie een flinke omschakeling. Maar ik word er creatiever van. Ik voel me meer aan het stuur van mijn leven en minder afhankelijk. En de onverwachte bonus, ik ben zelf veel actiever in het echt gezellig maken van mijn leven :)
Blij dus met mijn dumbphone!
💛 Nicole
PS dit was een follow-up op mijn eerdere blog 'Nokia' uit september 2022.
Do 9 feb 2023: Extra 'note' Omdat ik zo ongeloofelijk veel reacties heb gehad op dit blog twee korte toevoegingen:
- Voor mijn contacten 'overseas' hier het blog vertaald in het Engels. - Over het hoe en waarom: ik heb de intentie om 1 jaar zonder smartphone vol te maken. Daarna kies ik opnieuw, op dit moment weet ik nog niet wat ik ga kiezen. Ik blog hierover omdat ik als leerprofessional (in met name IT omgevingen) en mindfulness beoefenaar bijzonder geintereseerd ben in wat bewuste aandacht en focus en bewust keuzes in het leven betekenen. En die impact breng ik het beste in kaart met persoonlijke experimenten. Dit blog heb ik niet geschreven met de hoop dat jij je smartphone los laat. Dat lijkt me niet nodig en dat is altijd jouw persoonlijke keuze. Natuurlijk vind ik het wel leuk om je te inspireren om nog eens na te denken over de plaats die je smartphone nu heeft in jouw leven.
Wil je meer weten over hoe ik bewust omga met techniek, dan vind je het follow-up vlog 'Uit de kast komen over mijn on- & offline leven' misschien ook wel interessant.
